Han Solo keert in zijn nieuwe show Retro terug naar zijn roots. De komische meester­ver­teller wil instaan voor de bescher­ming van onze Vlaamse levenswijze. Europa is op drift en de dolgedraaide Vlaming is de weg kwijt. Nu ook het platte­land zijn ruk naar rechts heeft ingezet acht Han Solo de tijd rijp om orde op zaken te stellen.
Na Trump, Johnson, Van Grieken en andere Schild-en-Vrienden: tijd voor actie, tijd voor een nieuwe old-school-wind, tijd voor Han Solo. 

Steeds met een knipoog, steeds scherp en kritisch, maar vooral grappig.

SENIORIE DE SPIELEREI

Het leven gaat snel, de vergrijzing nog sneller. We kunnen ons dus maar beter voorbereiden. De Spielerei blikt vooruit op de toekomst. Geen futuristische ruimtereizen of Star Wars-taferelen. Maar de realiteit. Even doorspoelen naar 2050. Gemiddelde leeftijd van de spielerei: 70 jaar. Haaruitval, steunkousen en stoma’s.

Vinden we wel genoeg vrouwen in het door ons gekozen rusthuis? Maken de verpleegkundigen ons wel lekkere pureepatatjes? Krijgen we daar wel iets om te drinken? Kunnen we met valse tanden nog wel op een saxofoon blazen? Waar gaat de wereld naartoe? En hoe zetten we de toekomst naar onze hand?

Allemaal vragen waarop Stefaan probeert een antwoord te formuleren. Het is beter om er nu al over na te denken en er ons reeds in te wentelen. Want elke dag, is een dag dichter bij de koffietafel.

Die Verdammte Spielerei breidt uit. Met ruim 10 muzikanten en 2 dansende zangeressen snijden ze het oeuvre van Bert Kaempfert aan, één van de grootste songschrijvers uit de jaren ‘60. Het reusachtige muzikale repertoire van de man is naast de bratwurst wellicht het strafste wat Duitsland voortgebracht heeft sinds de Tweede Wereldoorlog. Met Kaempferts compositie ‘Strangers In The Night’ had Frank - Blue Eyes - Sinatra een wereldhit te pakken. Je kent ongetwijfeld ‘A Swingin’ Safari’, een nummer dat al jaren steevast een plek krijgt in de setlist van de Spielerei. Denk ook aan ‘Living It Up’ dat gebruikt werd voor de Vlaamse jeugdserie Kapitein Zeppos.

De Spielerei kaapt niet alleen Kaempferts muziek, maar ook zijn stijl. Vreugde en plezier stromen van het podium. Stefaan De Winter praat, zingt en grapt de avond aan elkaar. Het wordt een concert vol vrolijkheid en vergeten wereldhits uit de jaren ’60, toen muziek nog werd gespeeld met vlinderdas en niet in gescheurde jeans. Geen dubbele bodems maar schitterende, eenvoudige oorwurmen die nog weken zullen nazinderen. Kaempfert-geweiss!

Wat is het perfecte gezin? Met welk ideaalbeeld ben jij opgegroeid? Vandaag zijn samengestelde gezinnen al lang geen uitzondering meer. Steeds meer mensen vervullen de rol van plusouder. Maar wie ben je als je zorgt voor het kind van een ander?

Mareille Labohm had haar leven in Amsterdam, tot ze verliefd werd op een Vlaamse man. Hij had een kind. Zelf koos ze ervoor om geen kind te krijgen en te zorgen voor een kind dat niet het hare is. Maar hoe moet je je verhouden tot de biologische ouders? Hoe loop je niet te hard van stapel? Een voortdurende zoektocht naar de balans, het moeilijke evenwicht zonder jezelf te verliezen. Mareille interviewde ouders en plusouders en benaderde schrijvers als Eva Schuurman, Jan Tekstra en Lieven Tavernier om de voorstelling vorm te geven. Samen met gitarist Frank Stukker maakt ze er deze muziektheatervoorstelling van. Ze gaat op zoek naar de nieuwe norm, doorbreekt het taboe en toont de nieuwe gezinssituatie, de schoonheid en de complexiteit ervan.

In Pakske Klassiek ruilt Die Verdammte Spielerei witte voor zwarte marcels.
En straatmuziek voor klassiek. Muziek van Bach tot Bartok. Gebracht in één van de vele historische bouwwerken die ons land rijk is.

Laat jouw ziel vullen met de galm van vier saxofoons, percussie en zang.
Die Verdammte Spielerei nodigt telkens enkele trouwe kameraden uit.
Zij zorgen voor de extra dimensie en doorgedreven diepgang.

Elke editie van Pakske Klassiek is anders.
We nodigen telkens nieuwe gastmuzikanten uit.
En we zorgen voor variatie in het muzikaal programma.

Rode vod, laatste kilometer! Na 15 soloshows en 1000-den optredens voert Walter Baele nog één keer zijn bekende typetjes op. Martin Rigolle, Wito, Jürgen,…, het vaste peloton personages rijdt in ‘Best of Baele’ een finale ereronde alvorens de diepvries in te duiken. Een collage met de allerleukste sketches van 1986 tot 2019.

‘Het is maar een spelletje.’ Dat dacht Tom Cools ook toen hij voor de eerste keer Call of Duty opzette. Effe relaxen met een vette game. Tot even altijd werd. Tot Tom meer tijd doorbracht met zijn console dan met zijn vrienden. (Hij had zijn PS zelfs een naam gegeven!) Tot het meer spanning dan ontspanning bracht. Tot zijn lief de stekker uittrok. Van de Playstation, maar ook van hun relatie. En dan is het game over. Tom beseft nu dat dat hij op het randje van een gameverslaving heeft gestaan. Zonder het goed en wel door te hebben. En dat verhaal wil hij aan jongeren vertellen. Met een informatieve en interactieve humorvoorstelling. Want games zijn overal: consoles, online, smart phone apps … Zelfs scholen zetten steeds vaker games in om leerstof te oefenen. En dat is allemaal heel leuk. Dus er mag zeker veel gelachen worden. Zo lang het een spelletje blijft...